Zaman tükeniyor kuytularýn ýssýzlýðýnda
Kýþlardayým
Zemherideyim
Kaçaklýðým kendimden
Ýhbarlýnmýþ adreslerin çocuðuydum
Kaç asýrdýr tutunamadýðým o aþkýn
Þimdi
Sen halindeyim
Kaç geceyi parçaladým
Yýrtýlan düþlerimde çýrýlçýplak yalýnayak
Deniz vurgunuydum
Hasrete
Kýrýk dalgaydým kendi enkazýna vuran
Kaç mevsim göçtü ürkek ve çekingen takvim yapraklarýndan
Yeþerecek tohumlarý býrakarak
Yorgun bir Fýrat’ým
Bir avuç sevgi avuçlarýmda mavi mavi
Gülüþlerin kaldý penceremde çiðdemler açarken
Sana dönmüþ halim papatya
Son bir yapraðým kalana dek
Gelincikler açarken
Üstümde
Portakal çiçekleri
Iþýðýna
Tutuklu yüreðimde
Mavi bir tohum filizlendi
KIÞLARIMDA
Tu roniya malamini
ÞÝÝR
Mahir ULAÞ
tu roniya malamin=evimin güneþi
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.