Sesin diyorum duyulmayacak uzaklýkta Aslýnda diyorum yollarý sirkeleyip tozunu almak var ama yorgunum... biliyorum sen de yorgunsun... sesini duyulur yakýnlýklara getiremeyecek kadar...
Ellerin diyorum hala aklýmdalar uzun parmaklarýn... özerk bir uzvundu... Aslýnda diyorum bu mavi göðe yakýþmýyor sen de durduðu kadar... uçurumla düzlüðün arasý bir adým kadar... Ellerin diyordum ellerime benzemiyorlar ileriye gideceðim sana dahi benzemiyorlar kendi güzelliðinde onlar...
Gözlerim diyorum nasýl çürüdüler bu kadar yoksa aynalarýn bana bir hýncý mý var... ha bir de bileklerim var hayata kesilen, hayatýn kesildiði bileklerim... ama kanamýyorlar.. baðýþladým tüm kanýmý savaþýn çocuklarýna... beni yaþatmýyor madem onlarý öldürmesin akan bu kan.
ben diyorum hala öfkeliyim, sanýrým hiç de deðiþmeyeceðim. öfkemi biliyorum ruhumu kesiyor kaný kalbime akýyor... aksýn... isteyen gelsin bu kandan denizde abdest alsýn. Kafkas/ Beyazýt
Sosyal Medyada Paylaşın:
Herc_ü Merc Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.