kar beyaza sokulmuþ mevsim hýnçlý bir beyaz ki soðuk ki; ayazýn ayak sesleri ta gönlüme kýralar düþürüyor kasým da sensizlik hiç çekilmiyor ... be can mihnet etmeden yaþýyorum aþký sevdayý, boþaltým aþk meftalarýný hayatým dan kasýmda çiseleyen güneþ ýþýklarýnca ýsýtsanda hayatýmý seviyorum sýrasýzlýðýný usuldan sessizden vakit yok artýk gençliðimde giriyorum artýk son dolambaclarýn ömürde kýzgýn mýyým kýrgýnmýyým aþka meþke yinede ezelsiz bu bendeki mesnetsiz sevmek
veresiyem çok oldu yarab hep bize mi ? düþer sevmek. tek taraf lý sevmek mi gerek. yalnýzlýðýn ayazýn dan romatizma oldu bu yürek . ýsýtamazsýn artýk hayalet peri kýzý
Sosyal Medyada Paylaşın:
kuzeyyıldızı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.