YAZIYORUM ADINI TUVAL OLMUŞ CAMLARA

Ne zaman gün batýp ta akþamýn karanlýðý,
Yavaþçacýk çöreklense bu þehrin üstüne,
Duyulur caddelerden telaþlý korna sesleri,
Býçak gibi aniden kesilir oynayan çocuklar,
Bir midye sessizliðinde bu kör sokaklar,
Ýçin için bir yanan saman yýðýný gibi,
Yüreðime baðdaþ kurar yine yalnýzlýklar,
Hasret ateþiyle kavrulan dudaklarým,
Tesbih taneleri gibi sýralanýr keþkelerim,
Soluk alýp yutkunmak isterim ama nafile,
Bir bir boðazýmda düðümlenir hýçkýrýklar,
Sanki ruhum iki mengene arasýna sýkýþmýþ,
Zemheri ayazýnda buzlu saçaklarýn,
Bulutlarýn arkasýndan çýkacak güneþi,
Beklemesi gibi çözülmeyi bekler,
Ah bu sokaklar beni çok iyi tanýr,
Bende bu sokaklarý iyi tanýrým.
Uyuyamadým gecenin leylim vakti,
Penceremden bakýyorum sessiz sokaklara,
Seni düþünüyorum yine geç saatlerde,
Þövalesine kurulmuþ bir ressam gibi,
Ýyi bir fýrça olmuþ iþaret parmaðým,
Özenle bir kalp çiziyorum buðulanan,
Yazýyorum adýný tuval olmuþ camlara.

Sosyal Medyada Paylaşın: