Üþüyorum yalnýz duygulardan uzak kimsesiz Sokak çocuðu diyorlar bana vicdanlar hissiz Ben kimim diye soruyorum kendime bilgisiz Beni gören var mý ? soruyorum size kendimi
Çöplüklerde ararým kokuþmuþ bir lokma ekmek Gururum el vermiyor kimseden bir þey istemek Sýcak bir yuvaya kavuþmak bendeki tek dilek Korkuyorum söylemeye, anlatmaya kendimi
Bakýþlar dokunur yakar yüreðimi derinden Tiksiniyor her gören beni vuruyor içimden Kulak verin bana gerçekleri dinleyin benden Belki o zaman sizlere anlatýrým kendimi Ahmet KOMÞUL Sosyal Medyada Paylaşın:
digerkam Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.