sen giyindin seni ben ise giyinemedim beni sen apayrý bakýyordun tanrýya ve onun temsil ediyordun, saçlarýna dokundukça güzeliðini görüyordum tanrýnýn gözlerin tanrýnýn cehenemi ben ise o cehenemde yanmaya canatan günahkar. senin için cenneten vaz geçtim seçtim cehenemi, biliyorum ki tanrýnýn ateþi merhametle yanar, o yakmaz aþk mahkumunu, hem sevmek benim suçum deðil ki, tanrý seni yaratmýþa böyle masum böyle alýmlý, benim suçum ne ,benim günahým ne... ben sende onu görüyorum böyle kývranamam ondan ondandýr böyle acýyla yanmam. sen seni giyiniyorken sen seni kapatýyordun ve ben açýkta kalýyordum. sen örtündükçe ben sana köle ben sana adanmýþ adak oluyordum... bu nasýl bir ikilem sana benzemeye çalýþtýkça nefsime benzemek. ya ben günahkar ya da sen aziz. söz verdim mahrem duvarýnýn ardýnda kalacagýma ama olmadý. yapamdým tüm çýplaklýgýmal iðfal ettim kendimi. uyan selvi boylu uyan da gör gtözlerimdeki sonzuz aþký. uyan uyan uyan! sen güneþe doðru yol alýrken ben gölgen misali arkanda kalýyorum. sen doguya benziyorken ben batýya benziyorum. sen rabiya misali ben firaun. þimdi anlýyorum ki seni sende bulmak için tanrýya benzmek gerek. beni sende býrakmak için örtünmem gerek.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yakamozz29 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.