ben sende kaybuldum bir sehrin kayýp insanlarý gibi herkese garip kendime yabancý kalmýþým ,
kör sokaklarda çýkýlmaz yerlere dalmýþým bilinmeyen bir yola, Kendimi yanýmda alamayý unutmuþum.
bir kervancý misali dönüp dolanýyorum.. ben senin gözlerinde kaybuldum. bir yabancý gibi bir kimsesiz gibi bir deli divane gibi ...
neden ? ortalýkta böyle hýrçýnca gezinmem neden. bu gönlüme, Bu dilime seni hatýrladýðým herþeyimde kilit vurulmuþluk neden.. ben senin gözlerinde kaybuldum. büyüleyici ýþýltýsýnda kaybulmuþ dolanýyorum. büyüleyici bakýþlarýnda yok olup gidiyorum
peki ? güneþten parlak aydan aydýnlýk bu gözlerin Gözlerimde dolanmana raðmen Bu kaybulmuþluðum Bu sarhoþça teslim olmuþluðum neden..
sana geliyorum iþte peki gözlerimdeki gözlerine eriþememem neden.. Ben sende kaybuldum bir damla suyun denize karýþýp yok olmasý gibi... bir akarsu gibi oluyorum bazen her yeri yýkacak kadar hýrçýnken bazende bir mevsimlik oluyorum , bir anda kurumaya mahkum olmuþum... ben sende kaybulmuþum.
2 Ekim 2011
Sosyal Medyada Paylaşın:
Öteki Şair Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.