Ruhlar ayda yıkanır

“Kara derili bir astronot yaktý ilk ateþi
Ay yüzlü ve hýrçýn insan koyaklarýnda”


Ve/
Ýlk kazan kaldýrýþ
Ahuramazda inancýnda
Göðe kanatsýz kuþlarýn ayini
Kargalar güldü bu içsel ritüele


Ahhh aþk!
Dolu bir bahçenin gülü olsaydýn
Biçare bedenleri eritmek niye
Sunaða bakire kanlarý yeter
Hissiz kullarýn dipsiz dullarý
Sayýsýz maveraün geçiyor
Ademin elma kemiðinden


Ay kanamasý bu;
Duru bir ayinin ortasýnda
Zaman denilen azgýn diþi
Kara gölgelere mum saati
Kavruk ve ablak bir tenin
Sarýlarý kana bulamasý


Sen!
Þarkýlý çigan çingene
Bilirim günün neþe
Günün hovarda
Üþüsen belirsiz
Açsan dümtek


“Dünyanýn kamburuna/
Olmuþsun elek…”


Tüysüz yetimleri
Gariban iblisler taþýr
Gün libaslý mezarlara
Kadifeli bir ananýn
Kimdir ayak turabý


Oyyy/
Karasýna ak düþmeyenim
Kaldýr perdelerini
Gece yüzlü kelebekler
Ödesin bir günlük hüznü


Hadi toplanýn;
Bir ayin yapalým
Ýçinde nesiminin yaðý
Þemsin gözyaþlarý olan


Ay bizi seyretsin
Ruhlar aleminden


Üryan…



Sosyal Medyada Paylaşın: