dünden kalan yarýna kýrýk bir gönül hikayesi bir buruk tebessüm solan binbir hatýra... ben mecnun’dum gûya sen leyla gittin... umursamaz bir edayla
öksüz býrakýp düþlerimi susuz çöllerimde bir baþýna ahýmý hicranýmý duymadan ardýna bakmadan gittin.. deva-i derdimdin gittin... böyle kara sevdayla
her anýmda saklýsýn çisildeyen yaðmurda, havada suda sýrdaþ olduðum akþam rüzgarýnda sabah güneþinde, gece dolunayda ne yana baksam sen vardýn sen vardýn aynalarda zemherimde bahardýn gittin... içimde kopan fýrtýnayla
unutmadým,unutamadým, ilk bakýþla yaþadýðým tufaný gözlerinde kaybolduðum o aný titrek cümlelerini, gülüþünü ve ardýna bakmadan gidiþini... her anýmda sen vardýn gittin... hançerem den kopan nidayla
avazým yanký bulmaz boþlukta tadý yok hiç bir þeyin sensiz bir ok gibi saplanýr baðrýma zaman dersen insafsýz sen ki bir rüyaydýn gittin kasýrgayla, þimþekle fýrtýnayla
gitsen de, hükmü yok mesafelerin azap çiçeklerini sersen de yollarýma, sýðýnsan da zifiri karanlýklara, yokluðun heyulasýna sakladým hayallerimi geceye inat yürek zulasýna cennetim di gözlerin gittin... suskun bir elvedayla Sosyal Medyada Paylaşın:
Mukim İŞBİLİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.