Gözlerim

Geceleri gam çökünce üstüme;
Yýldýzlardan medet bekler gözlerim.
Tükenirken ýþýklarý güneþin
Karanlýkta hüzün saklar gözlerim?

Uyku ölüm, odam ýssýz hem durgun.
Hayat yorgun, beden yorgun, ruh yorgun...
Derinlerde, dehlizlerde bir vurgun
Yemiþ gibi, keder yükler gözlerim.

Pencerenin pervazýnda resimler,
Resimlerde solgunlaþmýþ isimler.
Dört yanýmda dönüp duran cisimler
Dertlerime bin dert ekler gözlerim.

Zaman geçmez hayli caným sýkýlýr,
Bu durumdan bilmem nasýl çýkýlýr?
Boþ duvarlar üzerime yýkýlýr
Bizi ancak ölüm paklar gözlerim.








Sosyal Medyada Paylaşın: