Kýrýlgan Ýmâ’Larla parçaladýn yüreðimi
Hangi kývrýmýndan tutsam þimdi
Acýdan çatlýyor kelimelerim
Uzun ve derin cam kesiði gibi
Çiziklerimden kanýyorsun sevdiðim
Oysa;
Baþýný alýp gitmiþ
Bir aþk hikayesiydik
Beyaz sayfalara sýðmayacak kadar uzun
Kalemin yazamayacaðý
Dilimin anlatamayacaðý kadar bitimsiz
Ben seni hiç bir yere sýðdýramayacak kadar severken
Sen rüzgârýnla coðrafyamý bertaraf ettin
Ýnce sýzým oldun sol yanýmda
Bu gidiþin ne kadar aðýr geldiðini
Anlatsam anlar mý taþ kalbin
Výcdanýn sýzlar mý hiç
Hadi konuþ ince sýzým
Söz verdiðin günleri hatýrlarda
Kýrýlgan düþler kurar mýsýn ben gibi ?
Neyse;
Sen unut söylediklerimi
Biliyorum sen öyle düþler kurmasýný
Beceremezsin
Ama ben varya ben
Dilimi sustursam ne fayda
Yaðmurdan sonra toprak kokunca
Kekeme yüreðim senden bahsediyor
Ki yaðmur sonrasý toprak kokar adýn
Ve tadýn en güzel olaný alýr (A)þký
Ne duruyorsun bulutlara ifþa et düþlerini
Ýçsizliðine hiçlenip vurayým kendimi
Ýki altmýþbeþ serileyim yerlere
Kazandýn,Al iþte
Herþeyin olan ben
Þimdi kocaman (h)için’im
Varsýn Noktasý konulmamýþ satýrlarým
Yetim kalsýn
Varsýn Kararlý ’ES’lerin
Noktalasýn hazin öykümüzü
Ben Boðulmuþ sesimle
Acý (k)ayýplar afiþliyorum gönül þehrimin duvarýna
Üzerine kýrmýzý çizgiler çekiyor
Üstüne üç cümle yazýyorum
Beni silsen kalbinden ne fayda
Ýnce sýzýmsýn sol yanýmda
Dinmeyecek,akacaksýn ordan...
Mehmet Aküzüm