HÜZÜNLÜ GÜNLER

öyle günler yaþadým ki ben
ne aðladýðýmý gören oldu..
ne de güldüðümü..
sözün kýsasý,ben hiç yaþamamýþým...

düþündükçe daldým derinlere
sessizce bir ömrün.
sisler sarmýþ çevremi
perdelemiþ yaþamla aramý
karanlýklar içerisindeyim...
boðacak beni biliyorum...
yalnýzlýðým...

bir ses duymak istedim
ýslýklar çaldým uzun uzun
kaybolup gitti boþlukta
kendi ýslýk sesim bile arkadaþ olmadý bana...

belki hep kabuslar yaþadým
umutsuzluða kapýlmadým hiçbirzaman...
umutla yaþanan bir gün bile
yaþamaya deðer...


Sosyal Medyada Paylaşın: