GÖNÜLALMACA
ben seni hiç aldatmadým kuþlarla
hep sevdim mesela kuþlarý
serçeyi bülbülü güvercini martýyý... ayrý ayrý
ama ben seni hiç aldatmadým ki kuþlarla
alýnma da
yok senden çok göðe bakýyormuþum
baþkaymýþ muradým
mavide yeþilde ne buluyormuþum
türbeymiþ camiymiþ mezarmýþ denizmiþ gökmüþ
ne arýyormuþum
etme eyleme bühtan etme sevdiðim
deðil mi ki gözlerin yeþilin içinde alacalý mavi
deðil mi dolduðunda su rengi
güldüðünde yosun yeþili...
sen de bakýyorsun sanýyordum kuþlara
bakýþlarýn gene bana mý deðdi
ama etme eyleme sevdiðim
kuþlarýn seninle benimle ne derdi olsun
gel sevelim sevilelim
býrakalým dünya onlarýn olsun
onlarýnken daha iyi daha çekilir...
ama deme niye böylesin
niye böyle gözün dalýp dalýp gider
nerede bir ney duysam irkilirim sen beni bilirsin
içim sonsuzluða bir nehir gibi akar gider
kýzdýðým yalandýr küstüðüm yalan
nazar deðmesinden korkarým o anlayýþýna
sonra sana nasýl kýyarým da bakarým baþkasýna
kýskanacak baþka bulamadýn da
kuþlara mý sardýn ah Allahýn aþkýna
tamam yatýþ sükun bul gölgem serindir
sen biliyorsun gözlerim renksiz yüreðim mana rengidir
þu alemde madem ki davul bile dengi dengidir
senin yanýn benim yerimdir
sonra sonra...bakma sýzlandýðýma
içimden Havvayý atsam ne kalýr sana
sen bülbül olmasan bana gülüm demiþsin ne fayda
naz etmek de kalmasýn mý ahir diye bu zamanda
endiþem yok mu sanýrsýn gidivermenden
ama sen beni ben seni biliyorken
uzatma iþtee bir lokma da sen böl simitinden...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.