Yer üstünde bir insan, sekerat yaþamakta
Þüphe denen aynada yokluk içinde varlýk
Ruhum da bedenimi ölmeden boþamakta
Saat çelikten tabut, zamansa bir mezarlýk
Hiç durmadan kazýyor, kader kazýyor yeri
Akrepler birer kazma; yelkovanlarsa kürek
Dost toprak aldýðýný, vermez bir daha geri
Altýnda pay edilir kalb, ciðer, beyin, yürek
Beden, ruhun sýrtýnda, aðýrlýk hemde nasýl
Kýrkýndayden býkýyor, yaþamaktan zavallý
Ýnatla, hiç býkmadan, zamana karþý kasýl
Görmüyor musun atýn ölmeden döktü nalý
Hevesin vesvesesi, nefsinin pis nefesi
Zevkinin tesirinden aðýz ta kulaklarda
Yaþanan bu son asýr: Kýyamet Arefesi
Kulaðým ötelerden haykýran ulaklarda
Yer altýnda bir insan, kývrýlmýþ uyumakta
Nutku tutulmuþ sanki, hakikat haykýrýnca
En son, en son ölümün tadý kalýr damakta
Onun da tadý kalmaz, cehenneme varýnca
S / ÂYE (18:21) 11 Ocak 2013 / Tepebaþý / Eskiþehir
Kelime:
Sekerat: ölüm anýndaki haldir