Damla damla düþerdi su misali, Yaðmur, yaðmur ýslatýrdý sayfalarýmý, Bazen kasýrga gibi savururdu öfkeyle.!
Kimdi! Neciydi, karar veremezdim! Bir aný bir anýna uymaz, çocuk gibi halden hale dönerdi. Kimi zaman derin mevzulara girerdi, hayran olur, ‘’Bilgedir’’ derdim…
Bazen öyle þeyler yazardý ki, ‘’delidir’’ derdim. Þefkatli, merhametli biri diye karar verdiðimde, ansýzýn dönerdi. ’Zalimdir’’ derdim ...
Yaþama dair anlattýklarýna inanamazdým! Takdir eder, gýpta ederdim mücadele ediþine, ’ ’Kahramandýr’’ derdim.
Baþka bir zaman isyana varan sözler sarfederdi, üzülür, sükût ederdim. Çok þeydi! Çok kiþi! Gerçekte kimdi, bilemezdim!
Bir adý var mýydý onu bile bilmiyordum. O kadar tanýdýktý ki, tanýmýyorum demekten haya ederdim. Bir gün çekip gidecek, kim olduðunu asla öðrenemeyeceðim diyordum, Gitti! Ve ben hala, kim olduðunu öðrenemedim…
Geliþi neþem, gidiþi hüznüm oldu…
(Gönül Defteri) 12 Ocak 2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gül Şehri Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.