ŞİİRSEL MASALIM

Cümle içerisinde anlam bütünlüðünü bozan, kelime gibiydim...
Paraðrafýn ortasýnda kaynadýðým yanýlgýsýnda, varlýðým
Emek verilmiþ bir anlatýyý katlediyor...



Edebi kimliðimin eksik taraflarýndan
Hurâfe inançlara bel baðlamýþ kalemce, kaðýtlara damlýyor
Onun, ak teninden beslenen cýlýz bedenimi, sütten kesiyordum.
Üstelik, sözlerimin harf diþleri daha damaðýmda çatlamamýþtý.



Tüm edebiyatçýlar, yüksek ateþ sayýklamalarýmýn stres ve sinirsel kaynaklý olduðu kanaâtine varmýþ...
Kitaplar bile, göz kesmiþti benden
Üstlerine biraz fazla düþsem, hemen yaþarýyor gözlerim, dilime sýrt dönüp kapaklarýný kapatýyorlardý.


Aklýmýn uçkurunu çözdüðüm, ilhamsý anlarda
Dürtüler, yüzüme gün ýþýðý gibi þapalakça çarpýyor
Gece gündüz dengesini bozduðum, uykusuz düþlerimin arka sokaklarýnda
Notasýz yazarlara, sýradýþý öyküler besteliyordum.



Nasýl bir depresyon haliyse,
Bulduðum her harfi, zihnimde döllüyor
Satýr aralarýnda, gâyri meþru þiirler doðuruyordum
Ebesiz bu evlatlar, topalak yüzleriyle bembeyaz sayfalara gülümsüyor
Varlýkça, kendini sevdirme dürtüsünde iç kaynatýyorlardý.



Böylece, ruhum hayata umut salýyor
Kendi rahminde büyümenin heyecanýný, þiirsel ütopyalarýna salýyordu.


11.01.2013
NURGÜL OCAK
Sosyal Medyada Paylaşın: