Duman, duman Nefes, nefes içiyorum seni. Ve her nefes alýþýmda, içimden bir parça kopuyor sanki, biliyorum yavaþ yavaþ öldürüyorsun beni. Biliyorum, biliyoruz ama yetmiyor bilmek, þimdi baþlýyor nefretim, sonrasý piþmanlýðým, içme içme diyorum, hayýr diyor bir nefes daha, bir nefes daha çek, doldur ciðerlerini, doldur bir gün anlayacaðýz belki de bir gün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
Burak KARAARSLAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.