UZAKLARDA MİNİ MİNNACIK BİR KIZ GÖRDÜM

uzaklarda bir kýz gördüm,,
gözleri alev alev yanýyordu,,
göðsün de ay hilal doðuruyordu
minnacýk saçýnda rüzgar esiyordu
...
dudaðýnda özgürlük þarkýsý caddeyi inletiyordu,
kýp kýzýl gökten umud yaðýyordu,
balkonlar çiçek ekmiþti saçýna
sevinç sarmaþýklarý sarmýþtý topraðý

tarihin önünde eller avuçlar sýkýlmýþtý
çimen aðaç bülbül yuvasýna dönmüþtü,
ta ki hayýrsýz kurþun þakaða deðene kadar,
yem yeþil okestra havasýnda ölümsüz bir dünya,
suskun bakýþlar arasýn da ölüp gitti,

uzaklarda bir kýz gördüm
þimdi denizin olduðu yerde
uzanmýþ cansýz yatýyordu,
hürriyetin olmadýðý yerde

yüreðim bu kadar kanarken,
susmam susmam bin defa deþilse yaram
kanasam gözden taþsam nehirden

girsem hani taþ gibi yüreklere
haykýrsam uyuþuk beyinlere
tükürsem esrate

konuþmak yazmak yasak sa kör olamam
saðýr sýðýr gibi duramam
bu gün ölürüm adam gibi yarýn küfrettiremem,

ne olacaksa bu gün olmalý
mimi minnacýk kýzýn düþtüðü yerde
bu gün çarpýþýrým ölümüne
ölürsem baþ ucuma dikersin bir abide
irfan KÖKTEN
Sosyal Medyada Paylaşın: