Dünya mý deðiþti, bizler mi? Ýnsanlar insanlýktan çýktý. Ne kadýn eski kadýn þimdi, ne erkek eski erkek. Eski erkek diyoruz ; babalarýmýz. Ya annelerimiz..?? Hele hele evlatlar.
Ne çok þey deðiþti deðil mi? Nasýl bir devirdeyiz? Nasýl bir döngü bu. Aþklarda, sevgilerde sahte olmuþ. Eski aþklar da kalmadý. Eski baðlýlýklar, eski sevgiler... Yürek küskün hayata, insana... Beyin devralmýþ tüm hissiyatý. Paraya endeksli bir yaþam.
Þimdi oturduðun ev para.. Elektrik para.. Su para... Herþey bir kaðýda esir. Ýnsanlar esir. Erkeklerin gönlü bacak arasýna sýkýþmýþ, Kadýnlarýn gönlü ise paraya yapýþmýþ.. Herþey sahte..satýlmýþ dünya haberimiz yok.
Eskiden yürürdük, koþardýk. Þimdi çocuklara koþma diyoruz. Ben doðayý özledim. Top oynamayý özledim, Saklambaç oynamayý.... Apartman üstüne apartman, Ev üstüne ev. Güneþi örtmüþler. Ayý saklamýþlar. Denizin kokusu yok. Çimenler bile sahte, _ Halýsý yapýlmýþ.. Sanki boðuluyorum bu sisli þehirde. Diyorlar ki ozon tabakasý yýrtýlmýþ. Ben güneþi göremiyorum!
Dünyanýn kokusu yok olmuþ.. Nerde o çimenler , deniz havasý Nerde mis gibi sardunyalar... Aðaçlar yok. Heryan beton duvar. Köprüler, hiltonlar,koca koca siteler. Üstüste kibrit kutusu gibi.. Kuþlarýn nesli mi azaldý? Ben seslerini duyamýyorum. Nerede o rengarenk kelebekler?
Renklerde tükenmiþ artýk Renk dedimde,, Nerde o bayrak kýrmýzý? Nerde kanarya sarýsý? Nerde turuncular, caným yeþilim, denizimin mavisi. Öldürdük o cývýl cývýl renkleri. Bir modadýr gidiyor, siyah - beyaz. Halýlar siyah beyaz, perdeler siyah beyaz, koltuklar siyah beyaz. Ýki renge mahkumuz gibi. Þimdi herþey siyah beyaz olmuþ. Ýnsanlar gibi. a.p morkoç
Sosyal Medyada Paylaşın:
adalet morkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.