Ölüm Bile Ölmüş
Mekân sýyrýlmýþ fanilikten
Zaman esir düþmüþ mekâna
Ve baþýmda bir mýzrak boyu güneþ
Boðuyor beni alnýmdan sýzan ter
Yüreðimde tamtamlar çalýyor güm güm
Patlatýyor gürültüsü kulaklarýmý
Baðýrmak istiyorum
Ýmdat imdat diye baðýrmak
Dilim lal olmuþ
Dilim susmuþ
Her bir azam vaveyla eder
Dilime inat
Ölmek istiyorum ama heyhat...
Ölüm bile ölmüþ
Ben sürünürken yerlerde
Üzerimden uçuþuyor insanlar
Kimi binmiþ þimþeklere
Kiminin rüzgârdan atlarý
Kimi kuþlara gem vurmuþ
Kimi koþuyor canan havliyle
Ve yol baþýnda nurdan bir ýþýk
“Selâmet ver, selâmet ver” diyor
Ve selamet buluyor elinin her deðdiði
Yetiþmek istiyorum bu nur þelalesine
Altýmdan kayýyor zemin
Mümkün deðil gibi necat…
Ölmek istiyorum ama heyhat...
Ölüm bile ölmüþ
Ayaða kalkmak istiyorum
Fer yok dizlerimde
Sürünüyorum ha bire
Çengeller takýlýyor vücuduma
Kan revan içindeyim
Kimisi takýlmýþ çengellere
Fýrlatýlýyor bir gayyaya
Ýçimde müthiþ bir korku
Tutuþturmuþ bedenimi
Ya ben de yakalanýrsam?
Ya ben de düþersem bu gayyaya?
Ne kadar da çetinmiþ sýrat?
Ölmek istiyorum ama heyhat...
Ölüm bile ölmüþ
09:15 / 11.01.2013 / Çorum
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.