Türk Sineması

küçükken hep türk sinemasi izlerdim
aðlardým,
kimse görmesin diye gizlenirdik
insanlarýn,sevdalarýn gerçek olduðunu sahnelediler
belkide en büyük yanlýþýmýz kendimizi fazla kaptýrmak
kendimizi aþýrý inandýrmak ,
Bazý sahtelenmiþ duygulara..

kendimizi mutlu olmaya yeltendirdik
Fakat ortada ne perde var ne aktor
oysa kavuþmaktý garip olan
oysa seviþmekti ütopik olan ..

belkide fazla kaptýrdýk kendimizi ,
Türk sinemasýnda sevdalarý üstümüze alýrdýk
sevinip sarhoþ oluyormuþuz gibi

belkide kendimizi çok kaptýrdýk
yanlýþlýksýz bir yaþam yaþamaya...
oysa mutlu olmaktý garip olan
oysa kavuþmaktý garip olan ..

gerçeklerimiz sahne dýþý kaldý
hep acý çekmekli hayatýmýz ve
acýlarýmýzý hiçbir sahnede rastlayamadýk
oysa kendimizce heryerde yaþýyorduk diye biliyorduk
her sinamada ýssýz adam bizmiþiz diye gülüyorduk
Ama anladýkki biz hiçbir yerdeyiz ,
biz hiçbir perdeyiz...

belkide biz diye biþey olmadý
belkide biz diye birþey
hep baþka yerlerde hissedecek kendini
ve asla kendimiz diye birþey olamayacak kadar
acýmasýzlýðýnda aktörlük edecez...
çok sonra farkýna vardým
onlarca kez tekrarlanýp bir gülümsemeyi ,
bir gerçek aðlayýþý sergilendiðine

hep sahnede gördüklerimizi
Yanlýþsýz görmekti en büyük hatamýz
oysa çok sonra farkýna vardým
gerçek hayatta sevdalar yaþanýlmaz..
ve düþenin dostu olunmaz

sevdamýzýn adý hiçbir yerde anýlmaz.
ayrýldýktan sonra kavuþmak
sadece türk sinamalarýnda kaçýnýlmaz...




....
Sosyal Medyada Paylaşın: