Budistler farkýna varmadýlar cehennemin Köprüden geçerken Zenciler zaten yanýktý yüzerken Sonra sarhoþlar geldi bizden Geçtiler birer-birer esrimeden Gemiciler sadece el salladýlar Geçerken Bütün aþýklar kürek çekti karþýya Sonra çocuklar yýðýldý köprüye Masumdular Onlar da geçti Hýrsýzlar köprüyü çalarken Geçer-geçmez Kala,kala ben kaldým Cehennemin kýyýsýnda Bir ömrün bitiminden Kendi cennetimi kendim yarattým. Özgürlüðümden.
DEDE ÝRFAN ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
mertvan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.