Gecelerimi ýþýldatan yýldýzlar bile,
Teker teker çekip gitti.
Gündüz güneþime ise,
Kocaman bir sed kurmuþ kara bulutlar.
Parmaklarýmda ki kan bitti,
Baþýmý ala ala ellerimin arasýna.
Aklarla savaþ içerisinde saçlarým.
Yaþým daha genç olsa da,
Þimdiden merdiven dayadý çöküþe.
Her taþýn altýnda bir yýlan bekler beni,
Kanýmla yapar ziyafetini.
ÜÞÜSEM ateþ söner,
YANSAM sular biter.
Adýna Dünya dedikleri bu taþ parçasýnda.
Bu ne biçim hayat anlamadým ben.
Sýrf bana mý özel bir þipariþ bu.
Sýrf bana mý yazar bu kalem, bunca kederi.
Saða gitsem dert, sola gitsem çile
Düz gitsem kader, geri dönsem keder bekler beni.
Huzur yollarý kapalý
Var mý benden daha çaresiz birisi.
Hangi taþa el atsam,
Ayrý bir sürüngen çýkýyor altýnda.
Saçlarým aðardý baþýmda,
Daha bu gencecik yaþýmda.
Bunca kahýr sonrasýnda,
Nefes almak ne anlam taþýyor anlamýyorum.
Yýllarca huzur ektim topraða,
Aksine keder biçiyorum.
Kapansýn artýk, kapansýn bütün ýþýklar
Ýstemiyorum.
Açýlýn, açýlýn ey kara topraklar
Ben geliyorum...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.