Değilmiş
Söylenen bunca söz kalmýþ öðütte
vefa; semtin adý "bile" deðilmiþ...
Balýk çýkmýþ, güneþlenir söðütte(!)
Ýnen yaðmur küle, "göle" deðilmiþ...
/
Hani insan donup kalýr ya bazen
Dört mevsim gözünde tüllenir hazan
Ne dinleyen anlar, ne mutlu yazan
Yolculuk gönülden "dile" deðilmiþ...
/
Öðütür zamaný, akrep-yelkovan
Bize mekân dünya, arýya kovan
Temelsiz bir ömür, besbelli yavan
Kâinat bir gurbet, "sýla" deðilmiþ...
/
Yanýlt beni, zannýmdan geri çevir
Ýþte bu beklenen, yakýþan tavýr:
Fikrine yapýþan putlarý devir
Her ter ve gözyaþý, "çile" deðilmiþ...
/
Kimi din satýyor, tezgâhýnda din!...
Kin doldurur kimi, heybesine kin!
Kandan beslenenin, hüsraný yakin
Saplanan her çivi, "nala" deðilmiþ...
/
Rekabetle, husumet bir tutulur,
Sözler yara açar, öz uyutulur
Sunulan mý?... ne yenir, ne yutulur
Bütünlük görüntü "ile" deðilmiþ...
/
Ýnsan var darasý özünden aðýr
Bencil, birçok yüzlü, ukalâ, saðýr
Gir sen de þiire, baðýr ha baðýr:
Bunca naz ve endam "güle" deðilmiþ...
/
Ýnsana yatýrým yapýp da kes ye (!)
Kazandýðýn, helâl midir keseye?
Dilerseniz, yazalým dört köþeye :
Ölmüþüz, okunan "sâlâ" deðilmiþ...
/
Ali Rýza MALKOÇ
22/05/2010 Bursa
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ali Rıza Malkoç Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.