Sana koþan kalbime geldin çelmeyi taktýn Üstelik düþer iken eller güldü sen baktýn Öfkemin ateþini tekrar yakmayacaktýn! Beni sevmeyi sana ben mi öðretecektim ...
Hasretin acýsýný gülün sapýnda tatdým Yapraðýndým dalýnda diken olup gül sattým Secdelere kapanýp seccademi ýslattým! Beni sevmeyi sana ben mi öðretecektim ...
Yýllara aldýrmadan gönül kapýnda yattým Okyanusa varmadan açýk denizde battým Aramýza açtýðýn mesafeyi kapattým! Beni sevmeyi sana ben mi öðretecektim ...
Fiþek gibi sözlerden nasýl oldu da sektim Ayrýlýk sancýsýný her bakýþýnda çektim.. Ölüm fermaný saldýn, nasýl gitmeyecektim? Beni sevmeyi sana ben mi öðretecektim ...
Seheryeli 9.1.13 Sosyal Medyada Paylaşın:
Seher Emrullahoğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.