parmaklarým lir çalýyor adamým ve deðirmenler dönüyor odamda her gece duygu paradokslarýna aldanýp öldürüyorum seni bir nefes arasý aniden rüzgar huzursuz þarkýyý ýskalayýp gidecek mi gitsin ben zevkten ters köþeye kývrýlýyorum kendi içime akarak acý verse de
senin ruhunu sadece ben hissediyorum hýrçýn bir serenatsýn gelgit oratoryosu nehirlerin flaþlarý patlatýyor içinde ben
kalbim siyah mermerdeki ayin mumlarý gibiyim the doors þarkýsý çalýyor ben dönüyorum gözlerimi kapatýp sonsuz aþklar gibi
bu son diyorum bu seni son ýsýrýðým olacak örümcek uyuþmasý ve aðlarýn ortasýnda seviþiyorum gecenin mavi evleri birer birer kýrýlýyor tozlu meyve kasesi koltuklar yýrtýlmýþ masa örtüsünde küflü bira kokusu sundurmada sallanan sandalye sýrýlsýklam yaðmur çok sayýda parçalanmýþlýk
Aysu
Sosyal Medyada Paylaşın:
lacivertiğnedenlik Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.