Düğün

Her güne çizgi çektim kaderimdir diyerek
Yad ettim geçmiþimi göz yaþýmla gülerek
Duygular þaha kalktý,acým acýtýr oldu
Sen kader çizgim oldun seçmedim ki bilerek

Kaðýda döktüm içim hasretimi avuttum
Bazen kendim daðýttým,bazen geldi unuttum
Sarýldým yalnýzlýða sensiz yaþanýr oldum
Delice bir hayaldim,yaþanmamýþ umuttum

Ýçimde kaným kaynar,dýþýmda titrer tenim
Zamanla uzaklaþýp yadlaþýyor bedenim
Eser kalmamýþ desem,seven olmamýþ desem
Ardýna baka,baka çaresizce gidenim

Hatalarým sýralý,gelecek dizim,dizim
Þahidim olacak ya...elim,ayaðým,dizim
Ardýdan bakanlarým bana üzülmesinler
Aðýtla anmasýnlar kursunlar ister düðün

Avutma beni güneþ,kandýrma ki beni gün
Bu gün belki son bulur yaþadýðým en son gün
El sallayan bulunmaz,bana aðlayan olmaz
Ne fark eder mezarda görünmezse batan gün

Sosyal Medyada Paylaşın: