Bir sabah bir dilenci geldi kapýma, Temiz giyimli kucaðýnda bir de çocuk vardý. Halinden belli çok bitkin ve de yorgundu. Karnýn aç mý yemek vereyim dedim. Ben açlýk nedir bilmem ki dedi.
Peki ne istiyorsun diye sorduðumda, Sustu dondu kaldý gözlerime bakýyordu. Belki susamýþtýr deyip su vereyim dedim. Ýki gözü iki çeþme aðlamaya baþladý.
Ben de kendimi tutamadým duygulandým. Bir müddet kendime gelemedim durdum. Sonra kendime toparlayýp gözüne baktým. Sana para vereyim ihtiyacýný gider dedim. Aþkým parayla satýlýk deðil dedi.
Kafamý yere eðdim bir süre donup kaldým. Ve son kez sordum ona benden ne istiyorsun.? Þöyle bir durup kafasýný yere eðdi, Gözleri hala doluydu aðlayamýyordu. Boðuk sesiyle zar zor kelimeler döküldü dilinden, Yýllar önce evet yýllar önce çaldýðýn kalbimin dilencisiyim dedi..
Sosyal Medyada Paylaşın:
VATAN BAYRAKTAR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.