Sevdiðim çeker gider her sabah
Bakarým bön bön,
Kalýr yine tek; bu salak...
Sigarayý býraktýðýmda,
Arzulardým vakti geldiðinde,
Acý boþluk zillet yokluk hepsi bir,
Üþüþürlerdi baþýma,
Böylesi yokluðuna alýþmak sevgilim,
Beþ kere gol atar sensizliklere...
Þeytanlara söyledim;
’Yanacaðým tamam! ’dedim.
’Yeterki bana geri verin onu,
Pazar sabahlarýný,
Küçük çocuklarýmý,
Dünyaya tapacaðým.’ dedim.
Haber verin haberci kuþlarýna;
Kanatlarýna baðlasýnlar beni,
Düþürmeden götürsünler,
O aklýmdaki sevgilimin kucaðýna duygularýmý,
Tek tek ...
Birgün belki son bulacak ;
Odamýn camlarýndaki hüzün...
Kolay deðil saklanabilmek,
Uzaklaþmalardan...
Aydýnlýgý ayýrdýk karanlýktan...
Onca tiz cýðlýklarýn orta yerindeyken,
Siyah renkler içimde destan yazdý artýk;
Sirkeleþen þarabým,
Küpünü kýrdý.
Paramparçalaþmalara doðru yelken açtý.
Þaraplarým...
Þu melodi kulaklarýma fazla gelmekte,
Gözlerimden yaþý dökerken,
Aðlara takýlýr aðlamalarým...
Uzaklarda tanýmadýðým bir dostum da sigarayý býrakmýþ,
Fakat hayatý düzende...
Ne mutlu;
Deðil mi?
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.