Her geçen gün artarak hasretine yandýðým Söyle þimdi nerdesin, çabuk bana dön oðul? Gördüðüm rüyalarýn gerçeðinde sandýðým Ateþ sarmýþ her yaný çýk ateþten sön oðul
Mutluluðun resmini deden seninle çizer Yanýmdan yok olunca hüzün içimden süzer Keder baðlý yüreðim bende neþe ne gezer? Huzur, neþe günlerim; hülyalarým sen oðul
Þirin tatlý bebeðim zevk alýrdým kurundan Tutuþunca el ele yer oynardý yerinden Katardýn cana neþe cemalinin nurundan Ýki gözüm nur tanem can özümde can oðul
Gözlerimin içinde gözlerinin izi var Gönül isyanlarýmýn dilde bir çift sözü var Ayýrmaz kimse bizi kanda kanýn özü var O gönlünü ferah tut damarýmda kan oðul
Gazel düþmüþ baðýma savruluyor elimde Yüreðim lime lime titriyor bam telimde Yanýk türkü söylerdi Alperen’im dilinde Sazýn yine týnlatsýn ocaðýna kon oðul
Dim dik omuzlarýma kaderin yükü çökmüþ Vefasýzlýk yüzünden sevenler boyun bükmüþ Ýki göz olmuþ çeþme sizler için yaþ dökmüþ Ýlah-i takdir böyle kaderine yan oðul
Ekmeðimiz, aþýmýz; baþýmýzda tacýmýz Neþe de kaynaðýmýz, yanaktaki baçýmýz “Herifimiz” lakabýn; yiðidimiz, koçumuz Et, týrnaktan ayrýlmaz varlýðýmýz han oðul
08.01.2013 // Numan AKKOYUNLU
Saat : 19.15
Sosyal Medyada Paylaşın:
Numan Akkoyunlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.