PEMBE KURDELAM...
Ezelden yakýþýrdý pembe bana
Ne alsam pembe arardým yana yana
Hiç akýl etmemiþtim bir gün
Dert olarak yapýþacaðýný yakama...
Yaþ kemale eriþince
Beden birazcýk rahatý görünce
Oh artýk huzura kavuþuyorum deyince
Gögsümün üstüne iliþti bir pembe kurdela...
Her þey insan içinmiþ
Aklýmýzdan geçenler deðil
Geçmeyenlerde bahtýmýza düþermiþ
Çok sevdiðimiz bir þey de bizi üzermiþ...
Yine de seviyorum pembeyi
Alýþtým onunla yolumda yürümeyi
Her ne kadar pembe kurdelam
Anýmsatsa da herkese meme kanserini...
Korkunun ecele hiç faydasý yokmuþ
En korktuðumuz þeyle tanýþmak bile
Bazen kendimizi daha çok sevmemize
Hatta deðer vermemiz gerektiðine bir iþaretmiþ....
Pembe kurdela þimdiler de meme kanserini tanýmlýyor ve umudun hiç tükenmemesini
anýmsatýyor.
Önce tüm dostlara böyle bir rahatsýzlýðýn hiç uðrak vermemesini diliyorum.Ola ki maruz kalýrlarsa da sabýr ve þifa dileyerek umutsuzluða kapýlmamalarýný öneriyorum...
ÇÝMDÝK 09.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.