NEFESSİZ

Gözlerimki fer donmuþtu sensiz
Sanki öksüz çocuk benim kimsesiz
Günler geçiyor aðlarým sessiz
Elim kolum baðlý kaldým nefessiz

Geleceksin diye gözlerim yolda
Prangalar vurdun yüreðim darda
Sar hadi canýna býrakma darda
Elim kolum baðlý kaldým nefessiz

Mazlumum gezerim yürekte sevgin
Yastýklara gözüm yaþý dökerim
Gönül baðlarýma dertler ekerim
Elim kolum baðlý kaldým nefessiz

Sönmeyen korlarým sinemde yanar
Tabibler sarmýyor yaramý kanar
Gülce yi görenler hep mutlu sanar
Elim kolum baðlý kaldým nefessiz.

GÜLCE
Sosyal Medyada Paylaşın: