BU KİBİR NİYE
Yeryüzünde kibirle yürüyen zavallý,
Sende bir kan pýhtýsýndan yaratýldýn,
Sana kim öðretti kalemle yazmayý,
Sanma ki küçük daðlarý sen yarattýn,
Sakýn zulüm etme mazluma, düþmüþe,
Akýllý ol, bu azgýnlýk bu kibir niye.
Ne kadar yükseklerden bakarsan bak,
Sendende yüksekte olaný asla unutma,
Eline geçen fýrsatlarý geri çevirme sakýn,
Yakalanýr kaçamazsýn perçeminden,
Sanki oltaya takýlmýþ bir balýk gibi,
Akýllý ol, bu azgýnlýk bu kibir niye.
Ne kadar þan þöhretin olsa da,
Sende yatacaksýn musalla taþýna,
Belki namazýn kalabalýk olacak,
Topraða düþtüðün anda ne yazýk ki,
Bir anda bütün dostlarýn yok olacak,
Akýllý ol, bu azgýnlýk bu kibir niye.
2012
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.