Gidiyorum;
Buram buram sen kokan bu þehirden,
Her þeyi ardýmda býrakarak.
Sana býrakýyorum;
Usta hýrsýz olan “HAYAT”ý ,
Uçup giden hayallerimi .
Yeni bir alfabe arýyorum…
Hiç söylenmemiþ sözler duymaya,
Yeniden cümleler kurmaya ihtiyacým var,
Yetmiyor bildiklerim.
Bazen ben bile yabancý olurken kendime,
Sana nasýl anlatýrým ki beni!
Buruk bir ömrün son demindeyim.
Sebepsiz fýrtýnalarýn tam ortasýndayým.
Her þey boþ ve o kadarda anlamsýz.
Beni bende bitiren bir þeyler var.
Adým kadar yalnýz ve kimsesiz….