yokluðun sancýlý sonbahar zemheri ayazýnda doðuyorum iþte bir öyküdür sana anlatýlan saçýnýn telerinde savruluyorum tut beni gel sevdamýn kaçýk delisi yalnýzlýðýna pul pul dökülüyorum
Yalnýzlýðýmýn gül uykusundayým Melekler öptü sesizce Ve sen doðdun ufkuma
Dilime sürdüm Baldan kelamý Kemaným çaldý Yar hatrýna Ve ses oldun yalnýzlýðýma
Süzdüm hüznümü yüreðim berrak Aç yüreðimi sevada bak Kendini göreceksin
Bu gece hüzün bu gece sitem yok Hayat yeter boðma beni Sevda gül kurusu öper gecemi Ve ben sevdaný doðuruyorum Yýrtýlsýn gecenin matem kefeni Yalnýzlýðýmýn gül uykusundayým
Gül uykusu siper kirpikte Sesin de ise gül buðusu Yalnýzlýðýmýn gül uykusu öp beni
Yalnýzlýðýmýn gül uykusundayým Sensiziliðin en son haklasýnayým Ve sen nefes oldun yalnýzlýðýma
gül kurusu masum bir uyku öptü beni sen diye ve masal aðacýna astým ruhumu bu gece
mahmudiye düzkaya
Sosyal Medyada Paylaşın:
akasyameral Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.