Ay ýþýðý altýnda yansýyan yalnýzlýðým Sesiz çýðlýklarým dile gelirdi Sensizliðe uzanan akþamlarda Ben umudumu kaybedeli yýllar oldu Arýyorum þimdi her köþe baþýný da Kovalarken akrep ile yelkovan bir birini Saatler geçerdi Geride sadece ben Ve bu kocaman yalnýzlýðým kalýrdý Eskidi artýk sevdalar Tavan arasýna kaldýrdým Örümceklerin að yaptýðý Bu sensizliðin kor olup yaktýðý yüreðimde Yaðmurlarý biriktirdim Yetmiyor bu alevi söndürmeye Ýnsan unutur mu yemek yemeyi Ben unuttum Seni sevmek Ekmek gibi su gibi bir þeydi Bende kalan sadece aþktý Onu da bin parçaya ayýrdým Cam kýrýklarý gibi Beklemek Hep bekledim seni Her kapý sesini sen sandým Gelen hiç sen olmadýn Sosyal Medyada Paylaşın:
ilhanelma1981 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.