Aklýma Sen gelir; Yeþil bir rüzgar gibi eser gözlerin Yüreðimden, çýðlar düþürür... Özlemin, yýkar bentleri Gözlerimin nehirlerinden süzülür..
Aklýma sen gelir de, Sevdaya uçan bir biçâre güvercin, Menzile varamadan vurulur... Yapraklarýna, mahzun bir çiçeðin, Ýmkânsýzlýðýn buseleri dokunur...
Aklýma sen gelir de, Hüzün makamýnda bestelenir sözlerin, gönlümün dilinde, söylenir durur... Asýp kanatlarýna vuslatlarý, Uçar içimden vefasýz kumrular, Bende kalan, yine hasretin olur...
Aklýma sen gelir de yine, Umutlarým gezinir Bakýþlarýnýn koylarýnda ve Kapatýrsýn gözlerini ansýzýn, Vurgun yer yarýnlarým, Gömülür ummanlara...
Aklýma Sen gelir de yine Umut arifesin de Yüzüme þekerler dökülür Güven verir mazi, El öptürür hasretin, Seherin lahzasýna Ýp çeker uzuvlarým, Seni özler durur gözlerim Sen gelir Aklýma...
Fatih EFE (Hitaf-i)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hitaf-i Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.