Gülümseyen ayýn ýþýðýnda bu sancý þok
Yetmiþli yýl, ocak ayý evde telaþ ne çok
Ah der kadýn doðum aný, oldu güzel bebek
Nenem dizin döver bu ne! Kýz, bu mu gelenek
Aðlar bebek susun hele der gibi, hoþ deðil
Suskun kadýnsa suçlu ilan edilir fail
Yaðmur yaðar yavaþça
Neden ki bu fýrtýna
Evlat da ayrýlýr mý ?
Kýzým! O benim ana
Artýk býrak bu kavgayý koy adý Hüsniye
Ýsmin yaþar kýzýmla, bu tafra çalým niye
Anlamlý ad konuldu, güzelliðe hep ait
Gün doðdu mutlu anne ve ninnilerin vakit
Elbet utandý sonra nenem hele duymasýn
Eller sakýn güzel torunuma da kýymasýn
Hep uslu bir çocuktu
Sevimli gülen yüzü
Durmaz koþardý, kýrda bayýrda, þirin özü
Þakýrdý þarkýlarla
Çocukluðu geçti þen
Öðrencilik çabuk bitiverdi, hemen tören
Yýllar çabuk biter de büyür, geliþir güven
Kýz istenir ya öyle olur ve biraz cebren
Uygun mu der sorar baba ver hadi bir sinyal
Mantýklý ol damat iyi, aþksa olur hayal
Ýþ bitti söz niþanda, düðün hele pek çabuk
Çalsýn davul da oyna, gelinse biraz tutuk
Evlendirildi on sekizinde, þehir uzak
Erken yaþýnda anne de oldu o hep sýcak
Sevildi orda hep bilirim de, gözünde nem
Ah kardeþim çabuk büyütüldü bu iþte kem
Çok özledim, doðum günü altý ocak bugün
Yollar uzak yazýk ki
Ve ayrý geçer hep üzgün
Gülsün yüzün ve bilme hüzün, hele sen gülüm
Yoksun bugün yanýmda kýrýk dalým, sümbülüm
Saldým selam kuþun kanadýnda, bu gün kutlu
Hiç kimse üzmesin onu olsun o hep mutlu
Mef ’û lü / fâ i lâ tü / me fâ i lü / fâ i lün
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.