BALIK, DENİZ VE AŞK..

Seni özlüyordum,
Hani çocuklar açar ya ellerini
Teker teker dokunurlar
her bir damlasýna yaðmurun
Seni özlerken
Sanki saçlarýnýn her bir teli
yaðmur oluyordu,
ben yaðmura dokunuyordum
Seni sýrýlsýklam özlüyordum..

Sensiz geçen gecelerimde
yýldýzlara dalýp gidiyordum
Aklýma gülümsemeni getiriyordum
yaz aylarýndan kalma
martý seslerini bile duyuyordum ,
kýþýn ortasýnda..
Garip ama gittiðine inanamýyordum,
Sanki her an bir yerden çýkacakmýþsýn gibi
Tetikte bekliyordum,
Seni nefes alýþýmda özlüyordum..

Mesela pazartesi sabahlarý,
Sabah vapuruna her biniþimde
iþe deðil de sana gelecekmiþim gibi
hissediyordum,
fakat vapurun halimden anladýðý yok !
yine kadýköyden beþiktaþa doðru yol alýyordum
Ýþte o an anlýyordum,
Seni artýk sevmiyordum..
Bir insandan hem tiksinmek,
Hem onu delice özlemek,
Ne demek, ne demek..
Artýk aþk ne demek anlýyordum..
bu son þiirimi de
vapurda bulduðum bir kaðýda
yazýp denize fýrlatýyordum..
Ne de olsa senin beni duyacaðýn yoktu artýk,
Derdimi denize atýp rahatlýyordum..

"Ya balýk hafýzalýydý aþk,
ben süzme bir balýktým,
Seni okyanus sanmýþ,
en derinlerine dalmýþtým,

Ya da hýrçýn bir denizdi aþk,
ben karþý adaya varacaðýmý
hayal ederken, teknem su almýþ
yavaþ yavaþ en dibe batmýþtým.."

Sosyal Medyada Paylaşın: