Bir rüzgar eserdi dingince O zavallý rüzgara verirdim sýrtýmý
Ah anca daðýtýrdý saçlarýmý uçururdu eteðimi Yüreðime çöreklenen dertleri sýkýntýlarý avuçlardým Ne aðýr gelirdi bedenime halbuki altý üstü bir avuç Üflerdim tüm gücümle Savururdu sadece düþerdi yine ayaklarýmýn dibine
Bir zamanlar neftun-i gözlerde kaybetmiþtim kendimi Yine o gözlerde kendimi aramak isterdim Ve yine aradýðýmý orada bulmak
Sevmek isterdim delicesine ait olmanýn hazzýna varmak Rüzgar beni sana seni bana sürüklesin isterdim
Ne yazýk Ne yazýk onda o güç o ihtiþam yok
Tufanlar kopuyorken þu aciz bedende Dýþarýdan rüzgarýn gücü yeter mi? Beni içeriden zapt etmiþken dört yandan Sýnýr ötesinden kuþatmak elde eder mi?
Ne rüzgar ne fýrtýna ne tufan Bana hükmü geçmez onlarýn
Pes etmedim dimdik ayaktayým Ahdým var ey deli yaným seni kendime alacaðým
Buse DENÝZ Sosyal Medyada Paylaşın:
Buse DENİZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.