Gittin ya
Þimdi dilsiz bir alfabeyim
Her harfý kör bir býçak
Her satýrý intihar
Bak yine bir günün belini kýrýyor akþam
Sensiz akþamlar, karanlýk
Sokaklar cüzamlý
Ve yatalak sensiz geçen günlerim
Düþlerim
Gülüþlerim
Artýk ölüm arka sokaðýdýr hayatýmýn
Güneþ bile kötü baþlýyor güne
Oysa sen varken taptaze gelirdi sabahlar
Gittin
Gebe bir tabut býrakarak ardýnda
Gittin
Ýçip gelecekmiþsin gibi ýrmaklarý
Bir yaným yetim
Bir yaným öksüz
Yine akþam oldu
Ve yine kanatýr yaralarýmý dört duvar
Önüm yaþamak, ardým ölüm
Bilemedin, ben senin düþündüðün þeyin adýydým
Unutma artýk senin de bir kuþ kadar kaldý ömrün
Oysa ne çok günlerim vardý senin için
Cebi delinmemiþ
Þimdi aklýna geldiðim her dem
Ateþ yak üþümemek için
Artýk benim de sadece bu satýrlara geçiyor sözüm
Anladým susmak, insanýn içi ile hasbihal olmasýymýþ
Geç anladým ne yazýk
Madem gittin
Öyle git ki
Unuttur gelmelerini
Gelmelerini unuttur