Gün ezdi geçti yine, zamana esir kaldým. Nasýl bir dert verdin ki? Boþ bir hayale daldým. Mesut olasýn diye, neþemden neþe çaldým. Ey vicdansýz! Git, sen de, Bir gün sen de yanarsýn. Hadi gel, bul kendini, bulsana þimdi beni de, Geçmiþ dediðin nedir, unutulur biter de Adým kaldý geçmiþte, silmeyi denesene... Ey vicdansýz! Git, sen de, Adým kalýr yanarsýn
Sabah uyandýðýnda, gün yokluðumla baþlar, Baþýnda her þey normal, az biraz yürek anar, Zaman ilacýdýr ya! Gün geçmez için kanar, Ey vicdansýz! Git, þimdi, zamana dert yanarsýn. Saðnak bir yaðmur baþlar, gözlerden hülyalara, Vurasýn gelir o an, baþýný kayalara, Pervane olursun da, sevdalý sedalara, Ey vicdansýz! Git, sen de, yokluðuma yanarsýn. Vurgun yersin, gam yersin, kimse yaþýný silmez, Yardým edin dersin de, kimse yardýma gelmez, Bu dertleri bilmezsin, o vakit yüzün gülmez, Ey vicdansýz! Git, þimdi, vakti gelir yanarsýn.
Adýmýzý yazsaydýk, yan yana, olmaz mýydý? Bir deli sevda düþün, elinde kalmaz mýydý? Sevgi sözcüklerini, hafýzan almaz mýydý? Ey vicdansýz! Git, þimdi, düþünür de yanarsýn. Aradan yýllar geçer, dönmek istersen bir gün Ne sen bendesin ne de, ne de mazi gördüðün En çýlgýn aþk senmiydin ki, Þu yalnýz geçen 10 senelik ömrün de Sen de bir gün Ey vicdansýz! Durma git, yalnýz kalýr yanarsýn..
EY DOSTLAR! Hep yarýn olsun istedim Yarýnlar da dün oldu Ta ki son yarýna kadar... Hep büyümek istedim Ne bilirdim büyümenin, Diðer adýnýn ölmek olduðunu Meðer doðmak ölüme geri sayýmýn Bir baþlangýcýymýþ Meðer yaþamak Ölümün mazeretiymiþ...
YIKILDI GÖNLÜMÜN DUVARLARI... AÞK BANA YASAKLANDI! NASIL BÖYLE ONURSUZ, NASIL BÖYLE GURURSUZ, SEVÝYORKEN DUYARSIZ KALABÝLÝNÝYOR KÝ? HANÝ ÇOK SEVMÝÞTÝN? 33 YIL DIR TÜKENDÝM. YÜZÜMDE NE ÞEMDÝN.. BÝLEMEZSÝN GURURUMDAN ÖTE... ALDANDIM GÖZLERÝNE... GELDÝM DE KAÇ KERE KAPANDIM DÝZLERÝNE... YALANDAN DA OLSA TEÞEKKÜR ET BÝR KERE... HER ÞEY 10 YIL ÖNCE BÝTTÝ
BEN KÝMMÝYÝM?? KÝBAR GÜLÜ TANIYIN;
Ben yaradýlýþ gereði yaradanýn beni yaratma lütfüna Yakýþý r bir durum sergilemekle mükellefim. Yaþadýðým bu süreçte isyan etmedim Yaradanýn izniyle bundan sonra da etmeyeceðim. Bu süreçte bedenen olmasa da ruhen müthiþ ýzdýrap çektim. Fýrtýnalarý çýplak,soðuðu yalýn ayakla karþýladým, Ama yýlmadým,ümidimi kaybetmedim. Hep mevla görelim neyler neylerse güzel eyler diye haykýrdým. Haykýrýþlarým çýðlýklarým bu boþ alemde dostlarým Veya dost sandýklarým tarafýndan bir hoþ seda olarak algýlandý. Bu duyarsýzlýða karþý caným yandý gönlüm harap oldu , Duygularým düðümlendi ama olsun bu yürek neleri taþýmadýki? Nelere direnmedi ki? Olmak istemiyorum Öyle olmamý istediðiniz gibi. Siz olmak istemiyorum Öyle olmamý istediðiniz gibi. Sizin gibi olmak istemiyorum
Olmamý isteðiniz gibi deðil. Olmak istediðim gibi olmak istiyorum.
Ben. ben olmak istiyorum. Adým gibi FAZÝLETLÝ olmak istiyorum Olmamý istediðiniz gibi olmak istemiyorum Ben olmak istiyorum....
Ne hesabýný veremeyeceðim bir günüm oldu Ne de vicdanýmý lekeleyen bir geçmiþim... Ne hissettiysem onu söyledim , onu yaþadým... Yaþadýðým bir tek andan bile piþmanlýk duymadým. Asla keþkelerim olmadý... Hiçbir zaman kendimle vicdan mahkemesi yapmak zorunda kalmadým. Karþýma bazen gerçek yüzler , bazen sahteler çýktý Ama olsun ben yine sadece hislerimle yaþadým.. Asla sevmediðim birine seni seviyorum demedim , Ya da asla birini severken karþýlýðýný beklemedim... Dostluðuma deðer biçdim , sevgime ise hiçbir zaman sýnýr çizmedim Sevdiysem sonuna kadar gittim,bitirdiysem öldürse de Hasreti geriye dönmedim...
Bazen çok kýrýldým , bazen belki de kýrdým... Ama hata insana mahsustur dedim.. Affettim , af diledim.. Kimileri birden fazla kýrdýlar kalbimi Ama ben onlarý yinede affettim.. Onlar belki beni saflýkla yargýladýlar. Belki de içten içe sinsice güldüler... Ama asýl unuttuklarý þuydu... Ben aldanmadým. aldanan her zaman kendileri oldular Ama; bunu anlayamadýlar... Bir insan kaybýnýn ne olduðu bilemedikleri için... Kaybetmek onlar için bir alýþkanlýk haline geldiði için. Oysa ben hiç insan kaybetmedim... Sadece zamaný geldiðinde vazgeçmeyi bildim o kadar Þimdi ne güçlü olduðumu düþünüyorum
Nede DOSTLARIMI unutabildiðimi ! BEN DOSTLARIMI MEZARA KADAR SEVERÝM NE OLUR KÝBAR GÜLÜ ÝNCÝTMEYÝN:( BAZI DOST YÜREKLER BENÝ AYRI BÝR KÖÞEYE KOYSUNLAR
NOKTA ...(M) imzamdýr Bu yazý ; 2004 yýlýnda yazýlmýþ Bu Gün Aþkýmýn Bitmiþ Olan Cenazesi Var serisindendir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Fazilet Bayraktar (M-Kiba Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.