DÜNÜ ÖZLEDİM
Ölümü seviyordum, korkusuzdum,
Bilmiyordum, çünkü ben çocuktum.
Yaðmurda kuþarken gökyüzünde koþtum.
Hayallerim çalýnmýþ, dünü özledim.
Her doðan günde
Bende bir ömür batýyor
Yarýn kelbek yakalayacaðým...
Çamurlu yollarda kalan bakýþlarý özledim.
Toz toprak yollarda koþarken düþmüþtüm
Elimden tutan hayaller görmüþtüm,
Özgürce daðlarda atýmý sürmüþtüm.
Çýkarken sokaða dünü özledim.
Baþýmý kaldýrdým yýldýzlar kaçýyor,
Çok sevindim oyun (?)... Oynuyor.
Ayý beklerken ömrümden almýþlar.
Rüyamda yýldýz bulamýyorum dünü özledim.
Paçama basardým kollarým kirli,
Kuzuyu tutan annemin eli
Ters lale toplayan güzel bu memleketli.
Çocukça sevdiðim dünü özledim.
Daðlarýnda geveler keklik yuvasý...
Çeþme yolunda kýrýlýr su kuvasý...
Köylü kýzý güzellik sývasý...
Þehirdir cimri tavasý, dünü özledim.
Ýnsanýn hayvandan farký üçmüþ
Biri fikir, biri zikir biri þürkürmüþ
Alayý illiyeyi melekler kýskanýrmýþ
Esfeli safiline yapýþmýþlar, dünü özledim.
Çocukluktan bir aný kestimde baktým.
Bu günden utandým, ufkumu yaktým
Kendi varlýðýmda kör, topal ve sakattým.
Yolum çýkmaza çýktý Ya Rab dünü özledim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.