Terk edip gidince bizim elleri,
Sensiz ben deliye döndüm Nazlýcan…
Bekledim gelir mi diye yollarý?
Sonunda küplere bindim Nazlýcan…
Arkamdan hep bana diyorlar deli.
Ayrýlýðýn çok zor oldu bedeli.
Buralardan çekip gittin gideli,
Her geleni seni sandým Nazlýcan…
Su ilave ettin piþmiþ aþýma.
Ne haller getirdin garip baþýma.
Bakmadýn gözümden akan yaþýma.
Her gün alev alev yandým Nazlýcan…
Çekilmiyor artýk bu yük,bu çile.
Kan aðlýyor içim gelmiyor dile.
Hep seni aradým uykumda bile.
Her anýmda seni andým Nazlýcan…
Nasýl da býrakýp gittin elimi.
Kuruttun baðýmda açan gülümü.
Ne hale çevirdin gel gör halimi.
Mum gibi eridim söndüm Nazlýcan…
Yokluðun kavurdu yaktý sinemi.
Bunca zulüm benden vazgeç diye mi?
Ölürüm vazgeçmem unutma emi.
Bu caný ben sana sundum,Nazlýcan…
Neydi Ramazan’dan ayýran seni.
Delirirdin bir gün görmesen beni.
Yaþayamazdýn ben olmasam hani?
Hayatýn,her þeyin bendim Nazlýcan…
Ramazan AKKAÞ
NEVÞEHÝR-Tepeköy
05.01.2013
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.