Iþýksýz Hücremde Güneþe ram etmiþ Boy veriyor umutlarým. Yeni tomurcuklar depreþiyor Sanki kozasýnda gizli bir gül Kapçýðýndan sýyrýlmak isterken Sen kokusu siniyor tenime Pervasýzca Seni soluyorum ciðerlerime Her defasýnda yeni bir ziya ile Aþk yeþertiyorum gönül bahçemde….
Bilmiyorum Kaçýncý mevsimindeyim ömrün Kaç çeyrek açacak boy gösteren gül Ve ben; Sen kokusu devþireceðim koynunda Harmanlayýp kendimle ben diye sunacaðým Sen kadýným.! Ben hep seni soluyacaðým… Ýbrahim ALTIKULAÇ
Aþkýn yaþý yokmuþ Yaþayarak anladým Hayatta yaþadýklarýnýn Bedelini Ya da ödülünü Mutlaka görüyor insan Karþý çýkýlmýyor kadere Gün geçtikçe artýyor gönül fýrtýnasý Hayata dik durmak Sevdiðinle birlikte Ýþte yaþamak; Yaþamak bu bence....!!!!
Ömürden yapraklar düþerken Seni ne kadar yaþayacaðýmý bilmezken Sevgin içimde durmadan büyürken Sen koca çýnarým Sen var ya sen.! Gölgen eksilmesin üzerimden... Ümran ALTIKULAÇ
ALTIKULAÇ AÝLESÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
Mavi Düşüm Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.