ALLAH CC. GÖRÜR, İŞİTİR....

Hz.Ömerle yolda,gittik Mekkeye,
Rastladýk sahrada,büyük sürüye,
Hz.Ömer çobandan, koyun istedi,
Köleydi çobaný,satamam dedi.


Hz.Ömer -Ne var ki,dersin kurt yedi,
Çoban -Bunu Allah,soracak dedi,
Bunu duyan Ömer,çokca aðladý,
Sahibinden alýp da azatladý.


Söylediðin sözden,azatsýn köle,
Ahirette inþallah,olursun böyle,
Bir gece Hz.Ömer,gezer þehirde,
Bir ses duyar ana,kýz söyleþmede.


Anne-Kýz kattýn mý,suyu sütlere,
Kýzý-Olmaz yasak,duyar Halife.
Halife gecedir,nasýl duyar?
Anne Halife yok,ama Allah var!


Hz.Ömer duyunca,orda sesleri,
Girip eve kýzý,ondan istedi,
Oðlu Abdullaha,aldý bu kýzý,
Ondan doðdu kutlu,kutup yýldýzý.


Allah bilir görür,duyar her þeyi,
Ona herþey ayan,olmaz ki gizli,
Karanlýkta görür,Hak karýncayý,
Her þey Onun ilmi,yok gizli saklý.


Münafýk bakýnýr,saða hem sola,
Görmeyince kimse,dalar günaha,
Hep insaný gözler,var mý diye,
Her þeyi bir gören, var ölesice.

01.01.2013//KIRIKKALE
HÝDAYET DOÐAN







Sosyal Medyada Paylaşın: