GÜLMEYİ BİLEMEDİM

Bir sevda düþtü özüme çaðladý yýllar yýlý
Ümitsiz aþk yüreðimi daðladý yýllar yýlý
Matem tuttu hep karalar baðladý yýllar yýlý

Aktý gitti gözyaþlarým silmeyi bilemedim
Ömrüm yaslý geçti benim gülmeyi bilemedim

Seni delice sevmiþtim henüz on beþ yaþýmda
Kaným deli akýyordu kara sevda baþýmda
Gündüz hayalimdeydin sen geceleri düþümde

Kara sevda umman imiþ dalmayý bilemedim
Ömrüm yaslý geçti benim gülmeyi bilemedim

Kader dedim boyun büktüm razý oldum kadere
O da bana oyun etti hep düþürdü kedere
Feryadým ayyuka çýktý ben aðladým ha bire

Mutluluðu kaybettim de bulmayý bilemedim
Ömrüm yaslý geçti benim gülmeyi bilemedim

Ak düþse de saçlarýma yaram hala kanýyor
Bu nasýl sevda imiþ ki için-için yanýyor
Ben unuttum desem bile kalbim seni anýyor

Aþk bahçemi diken sardý yolmayý bilemedim
Ömrüm yaslý geçti benim gülmeyi bilemedim

Yaþým elliye dayandý artýk kemale erdi
Sevda mutluluk deðil de bana acýlar verdi
Gül toplamak þöyle dursun ellerim diken derdi

Dert/belayý þu baþýmdan savmayý bilemedim
Ömrüm yaslý geçti benim gülmeyi bilemedim
Adana 06.12.2006


Sosyal Medyada Paylaşın: