ben uslanmaz hayalperest kýþ dinlemem, üþümez içimdeki masallar masallar gibiyim eskimez içimdeki çocuklar gücüme gitsede belaya yatkýn yollar pençesine güvenen kediyim, gezinirim þehrimde suskunluðumla döverim gazete küpürlerini bu düzenin parçasý olmak istemeyenler gibi yýrtarým ezberletilmiþ yaþamýn perdesini masaya yumruðumu da vururum, ke-n-di baþýma kurcalamak lazým insaný yanýlsama yapan yasalarý acý isyan ve kahkaha ruha renk katansa paylaþýrým payýma düþen ne varsa
gökle aramdaki iliþki biraz dalgýnlýktýr, biraz hayret hergün yineleniyor þu bayat koku tenlere ölüme hazýr elbiseler giydirilmiþ ruhlarý yýkamak lazým belki o zaman güzel kokar yaþamak küfür edebilirim dertlere yüzümde nüksedebilir uyuklamanýn biçimsizliði tutkulu görünmez gözlerimin kimliði saçlarýmýn rengidir belki soðuk gösteren ama bilirim hiçliðe kavuþmak içindir seviþmenin sarhoþluðu
saçlarýna yolluyorum martýlarý kýrlangýçlarý senden uzak kalamaz ki ellerim parmak uçlarýmda bahar var parmak uçlarýmda aþk kokusu seyret þimdi hülyalý bir kalbin eðittiði hayâl seven kuþlarý aðzýnýn kenarýna yolluyorum bulutlarý en yükseðe uçabilen kuþlar düþledim hep öperken unutmalýyým ýssýzlýðý göðsümü göðsüne bastýrýrken gözlerim ilan etsin ruhum uyumsuz anarþist uslanmaz hayalperest
nefes alýyoruz belli ki yaþýyoruz gizlediðimiz herþey lehçelerimizde tedirgin arada bir düþlemek arada bir ölmek lazým olabildiðince kederden uzak olabildiðince yaþamak...
Sosyal Medyada Paylaşın:
çöldeki kelebek Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.