MENÃœLER

Anasayfa

Åžiirler

Yazılar

Forum

Nedir?

Kitap

Bi Cümle

Ä°letiÅŸim

YAYLALARA GÖÇERKEN
MustafaCeylan

YAYLALARA GÖÇERKEN




Ulam ulam haberler salýnanda civar obalara
Duyrulanda göç kararý muhtarlýðýn
Deveci yýldýzý görülende
Düzülecektir yollara
Göç kervaný aðam hey!...

*
“Muhtar da kim ?
Hacý Mýsdava Ümmüsü
Hani zeybek sayýsý kadar kýz isteyen efeye
“Bir eþek bile teslim etmem deyyus!”
Diye baðýran kadýn muhtar anlayacaðýnýz…

Ýþgalci Ýtalyan müfrezesini
Aklýyla, pratik zekâsýyla
Dirmil’e sokmayan kadýn muhtar anlayacaðýnýz…”(*)

*
Çýkar tepelere dellâl
Ýlân eder tarihini göçün
Duyurur saðýra, dilsize bile;
Nedenine gelince aðam hey!
Göç eylemesin
Baþka oba ayný gün, ayný saat diye…
Aceleni, telâþýný bilirim
Bilirim bilmesine haným ey!
”Göç yolda düzelirmiþ”
Dert etme sultaným ey!..

En önde
En deðerli kýzýl kilimler
Kirmeniyle Gökçe Gelin
Ve alýnlarý çanlý develer, lapur lupur
Develerin ayak izlerinde yol
Yolda yayla havalarý
Havada kuþ sesi
Kuþ sesinde özlem…

Arkasýndan develerin
Tülüler, yozlar, mayalar
Köþekler, kýsraklar, atlar
Semerinde çar çaput yüklü eþekler, sýpalar
Öküzler, sýðýrlar, düðeler
Tosunlar, danalar, býzalar
Keçiler, tekeler, çepiçler
Oðlaklar, koçlar, koyunlar
Ve þiþekler, kuzular
Velhasýl, anlayacaðýn hemþehrim
Yörüðün evcilleþtirdiði
Kendine dost yaptýðý
Hayvanlarýn hepiciði
Sýralanmýþtýr bir bir…

*
Gece
Gece
Gece
Gece var gece içinde
Göç gecelerini bilirim ben yiðidim
Sen de bilir misin de hele?!

Gece
Varýnca konalga yerine
Çözülür yükler, indirilir yere
Dinlenme havasý siner
Eþeklere, atlara, develere
Usuldan…

Yakýlýr konalga meydanýna ateþ
Ateþin içinde rengim ben
Uzat ýsýt ellerini bebeðim
Sana sevdalanmýþým, sana
Topuðunu öpen
Kilimdeki âhengim ben…

Eriþte, tarhana ne varsa
Çýkar daðarcýkta duran ekmeði
Süt sað ve ýsýt sevdalým
Sana yangýn, sana vurgun
Deðiþmez nirengim ben.

Sen uyu deveci yýldýzý görünene dek
Ben sana nöbetteyim nasýlsa
Kapa, kara kirpiklerini aþkýmýzýn üstüne…

*

Yaylaya yaklaþanda
Kabardýcýn kokusunu almaya baþlar bizim Yörükler
Bilseniz ne kadar ferahlatýr
Huzur verir, güven verir insana

Yayla deyince insanýn aklýna
Kabardýç gelir aslaným
Öyle deðil mi?

Mustafa CEYLAN


------------------------------------------------------------------------------------------------
(*)ERDEM, Halil; Karacaoðlan Geleneðinde Dirmil Güzellemeleri ve Öyküler, Alter yayýncýlýk, Sayfa: 58-64

Not: 2012 yýlý GÜLCE PROJELERÝ’nden olan BURDUR EFSÂNELERÝ kitap çalýþmasýndan.
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.