DEMEDEN GEÇMİYORUZ
Dünya malý dünyada kalýr diyoruz ama,
Rabbena da hep bana demeden geçmiyoruz,
Nerede bir beleþ var aman ne olur bana,
Bedavaya geleni yemeden geçmiyoruz.
Nasýl bir çeliþki var deyen olur burada,
Büyük küçük demeden herkes ayný sýrada,
Söz gümüþ sukut altýn desek bile arada,
Her lafý gediðine komadan geçmiyoruz.
Ýþimize gelmesse basýyoruz feryada,
Yok olaný ararýz güzel olan deryada,
Bencillik ediyoruz düþünerek furyada,
Dost deyip te yol verip yamadan geçmiyoruz.
Hiç dikkat edilmiyor yüreðin eyimine
Bakýyoruz herzaman insanýn giyimine,
Gelde þimdi hak verme hocanýn deyimine,
Sanki hikmet kürkünde simadan geçmiyoruz.
Rol icabýda olsa maskeleri takarýz,
Bazen de pire için kalkýp yorgan yakarýz,
Barýþ, barýþ diyerek ortalýða akarýz,
Ama yine silahtan kamadan geçmiyoruz.
Ozan zekim diyor ki nedir benim bu halim,
Býkarým yaþamaktan hayat vurur pek zalim,
Yapsakta zorluklarla gece gündüz hep talim,
Aldýk mý sazý hele nameden geçmiyoruz...
OZAN ZEKÝ TUNÇ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.